Ik ben verliefd op alle soorten fysieke bewegingen die voortkomen uit zintuiglijke en innerlijke gevoelens die de visuele scène kunnen beïnvloeden. Van hieruit heb ik mijn unieke stijl ontwikkeld
die ik fysieke poëzie heb genoemd en waarmee ik mezelf onderscheid als danser en choreograaf.

Deze stijl in dans en beweging heb ik de afgelopen jaren ontwikkeld. De basis van deze stijl is de
afstemming op, integratie van en vertaling in bewegingen van de sensaties die je ervaart terwijl je
danst, de energie die je opneemt uit de ruimte, de tools, het publiek en de mensen om je heen.
Door mijn visuele beperking die ik de afgelopen jaren heb opgelopen, merkte ik dat deze dansvorm
het meest geschikt is voor mij. Op deze manier kan ik mijn artistieke carrière voortzetten en kan ik
creatief zijn zonder angst voor de dingen in de ruimte en spullen.